شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل..

چهارشنبه ۱۶ فروردين ۹۶

اینجایی که هستم خونه ی بچگیامه.. خونه مام بزرگ اون موقع طبقه ی بالا بود. شبا میترسیدم تو راه پله ها.. مامانم می گفت بلند بگو من از هیچی نمی ترسم. نه از تاریکی نه از تنهایی.



خ. من دارم می ترسم یکم .

خورشید ‌‌‌ ۶ قلب
مامان پرواز یک بادبادک می‌بردت از بام‌های سحرخیزی پاک تا نارنج‌زاران خورشید
نظرات  (۵)
۱۶ فروردين ۲۳:۴۹ Mr. Moradi
من هیچ‌وقت هیچی رو بلند نگفتم. فقط ترسیدم. فقط. 

شاید نباید قایمش کنیم.

۱۷ فروردين ۰۰:۲۵ آقاگل ‌‌
یاد خونه قدیمی مادربزرگ افتادم.
بچه که بودیم همیشه از انباری های اونجا وحشت داشتیم. بعد امان از وقتی که نصف شب روم به دیوار دستشویی مون میگرفت و باید میرفتیم آخر حیاط :|
یعنی با یک سرعتی میرفتیم و برمیگشتیم که حد نداشت. 

اینجا هم دستشویی حیاطه :مصیبت، زجر، بدبختی

۱۷ فروردين ۰۹:۳۵ علیـ ــر ضــا
چه بد نترس 

:)

باشه

۱۷ فروردين ۱۷:۳۷ منتظر اتفاقات خوب (حورا)
من تو خونه بابابزرگم حتی با وجود اون زیرزمین تاریک نمی ترسیدم!
حالا تو هم بلند بگو" من نمیترسم!"

متاسفانه ترس از اون مواردی نیست که ورد بخونی و غیب بشه

۱۷ فروردين ۱۹:۴۹ زمر 53
بلند گفتن خیلی موثره
هنوز دلیلش رو نمیدونم ولی خیلی تاثیر داره

با درصد احتمال بالا میتونم بگم اگه از حضورتون توی این خونه بچگی ها نهایت لذت رو نبرید و عکس های خوب نگیرید ، یه روز پشیمون میشید

اگر عکس بگیرید و برای ادم های کنجکاو(شاید هم فضول :-D ) مثل من نذارید ، خیلی از دستتون ناراحت میشم
به جان خودم :-D

نمی دونم. بعضی وقتا بیشترش می کنه.


خیلی عجیبه.. هرطرف که نگاه می کنم پر از خاطره س.

من دانشجوی معماریم.. ولی دوربین ندارم. ترم قبل هم سر درس عکاسی قرض گرفتم. و با اینکه خیلی علاقه دارم به عکاسی، تمرین ندارم و عکسای خوبی نمی گیرم.

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
طوری پراکنده‌ایم در جهان
که جز کلمات هیچ‌چیز نداریم.
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو مطالب
پیوندها
طراح اصلی قالب: عرفان .در بهار نوری‌ست