جمعه ۲۳ خرداد ۹۹
دعا کرده بودم خدایا مرا بینشان کن.
از اون بینشانیها که میگه: وه، چه بیرنگ و بینشان منم؟
ای وای از این، وای از این، وای از این مولانا.
یه مولانایی با صدای :
مـکانم لامکان باشــد نـشانم بــی نــشان بـاشد
نه تن باشم نه جان باشم که من از جان جانانم
بیاید نکنید این کار رو.
از خود ابن عربی و آراش چیزی نخوندم ولی به طور کلی با عرفان نظری آشنایی ای دارم. جالبه ازقضا توی خونده ها و شنیده هام هروقت به اسم ابن عربی برخوردم در مقام خصم عرفان شرقی_به طور مشخص عرفان خراسانی_ بوده. به عنوان کسی دستگاه مفهومی یونانی رو توی تفکر خداشناسانه ی سامی دخیل کرده.
آره.