شب‌ها که می‌سوخت... :: ‌پنجره می‌چکد

شب‌ها که می‌سوخت...

شنبه ۳۰ شهریور ۹۸

پشت پنجره‌ی قطار، خیره به پیمودن راه تاریک بیابان، در گذر از آبادی‌های خاموش، شهرهای خواب‌زده، زیر نور نظاره‌گر ماه، در راه بازگشت به خانه یا بازگشت از خانه، بی‌انتظار، بی‌منتظر.

خورشید ‌‌‌ ۸ قلب

نظرات (۲)

۳۰ شهریور ۱۱:۴۴ آقاگل ‌‌

از یکی دو روز پیش یه چیزی توی ذهنم هی می‌رفت و می‌اومد و نمی‌دونستم چیه و از کجاست. یک تک جمله بود: «صبح آمدم سر تنور نبودی»

تا اینکه ستارۀ وبلاگتون امروز صبح روشن شد. عنوان این پست رو که دیدم، یادم افتاد به پست جای خالی سلوچ شما. یادم اومد صبح آمدم سر تنور نبودی عنوان همون پست بود. بعد هم کلی حسودی کردم که چقدر عنوان‌های خوبی انتخاب می‌کنین برای پست‌ها. دست مریزاد.

قربان شما.

اون پست رو خیلی دوست داشتم. مریض هم بودم که خوندمش ولی پیش‌نویسش کردم. شما گفتید که باعث ترویج غلط می‌شم و راستش هنوز هم فکر می‌کنم چندان اهمیتی نداره.