او قشنگ است.

عزیز است.

مهربان است.

او یک دلخوشی در مور مور خاکستری روزهاست.

او آرام، متین، صمیمی و دوست داشتنی ست.

او ساده رنگ است.. خود خالص آبی

او خوب است

و همه ی خوب ها می روند  و می روند

و به چشم های اشکی، لبخند مهربان دلبر می زنند و با لحن آرام مهربان دلبر دلداری می دهند "تموم که نشده.. هستیم هنوز. ارتباطمون ادامه داره. حرف میزنیم، همدیگه رو می بینیم"

همه شان همینند. کارشان است.

می گذارند و می روند همه قشنگ های خوب و مهربان.

پ.ن. عنوان الکی ست

پ.ن.۲ اسم سرخپوستی: زار زنان در راهرو ۲۱۱۸