ببین من بهت حسودیم میشه. جدا و رسما حسودی می‌کنم بهت. گاهی ازت می‌ترسم حتی.

لذت مسیر جای خود٬ من نتیجه می‌خوام بعد این همه زحمت.

ببین اون تغییر و دستاوردهایی که تو طول مسیر به دست میاریم هم نتیجه‌س..

پس خدا کی جواب قدم‌هایی که برداشتیم رو میده؟

آزادی دو نفر..

آره دیگه..

ببینین ما یه راه رو انتخاب می‌کنیم که در طی اون به یه چیزایی برسیم. اگه قراره نرسیم برای چی اون راهو بریم اصلا؟

نصرت رحمانی یا احمدرضا احمدی؟

بستگی داره که مقصد چی باشه.

حقیقتش اینه که در اکثر مواقع وسط راه گم میشیم. احتمالا به خاطر همون تغییراتی که تو کامنتا ذکرش هست.

بحث گسترده‌ایه.. همین بعضی چیزایی که میگی.

فکر نکنم.

می‌فهمم چی میگی.. و قبول دارم.

خب حرف این‌جا همینه. خیلی  وقتا بهشون نمی‌رسیم.